Vandaag allemaal weer vroeg op, we gaan naar Klein-Curacao! dit is een klein Boubty eiland, waar je heerlijk kan genieten van al het moois dat Curacao te bieden heeft.
Om 7.15u wordt iedereen bij de Jonalisa verwacht, het is ongeveer twee uur zeilen met de catmaran en we krijgen ontbijt aan boord. Gewapend met duikbrillen, zonnenbrand en een (nog slaperig) goed humeur vertrekken de mannen richting Barbara, Willem-Jan en kids om daarna gelijk door te rijden.
Ik had gisteren al besloten om niet mee te gaan, er moeten nog een aantal dingen geregeld worden wat het ziekenhuis en verzekering betreft. We moeten pa zijn medicijnen nog langsbrengen en mams alleen laten gaat nu ook niet.
Terwijl de mannen genieten van hun zeilreisje naar een heerlijk eiland rij ik om 8.30u met mams richting ziekenhuis.
Daar aangekomen leggen we de portier uit wat we komen doen. Het is officieel geen bezoekuur, maar hij geeft ons een mooie parkeerplek en laat ons erdoor.
Binnen melde we ons bij portier nr2, maar deze is al op de hoogte gebracht van onze komst en we mogen gelijk doorlopen.
We moeten even zoeken naar de juiste gangen, genieten nog even van de versierde hal en uiteindelijk hebben we pa zijn kamer gevonden.
Ik meld even bij de zusterpost dat we er zijn met zijn medicijnen en er loopt gelijk een zuster met me mee terug naar de kamer.
Na enig overleg besluit de zuster dat pa zijn medicijne in eigen beheer mag houden. Het zijn er te veel en ze zitten al in de pillendoos ipv in de originele verpakking en ze gaat er van uit dat hij zelf wel weet welk pilletje hij wanneer moet slikken.
Hij ziet er gelukkig al een stuk beter uit dan gisteren en heeft ook al weer wat praatjes. Hij voelt zich ook een stuk beter en heeft ook weer een beetje gegeten. Zijn koorts is van 39,4 gezakt naar 37,5 dus dat gaat ook de goede kant op.
Ik spreek nog wel met de zuster af dat ik zo snel mogelijk de arts wil spreken ivm met de terugreis van vrijdag die er aan zit te komen.
Ze schrijft het op en zal het doorgeven als ze de arts ziet.
Daarna gaan wij weer weg zodat pa lekker kan gaan douchen (nou lekker, ze hebben in het ZH koud water hahaha).
Om 11.30u zijn we alweer in het ziekenhuis, deze keer wel voor bezoek;-)
In het uurtje dat ik thuis was heb ik even wat gegeten en ben ik bij de ouders van Barbara langs gegaan om ze even op de hoogte stellen van het hele gebeuren.
Na het bezoek van een uurtje ben ik samen met ma lekker in Willemstad wezen lunchen en hebben we nog wat gewinkelt. Ma is goed geslaagd voor de souvenirs en ook de huisjes die pa graag wilde zijn gekocht! Tijd om weer naar huis te gaan.
Onderweg naar huis gaat mijn telefoon, het blijkt de arts van het zieknhuis te zijn. In het kort komt het er op neer dat het beter gaat met pa, maar dat ze woensdag pas besluit of hij vrijdag naar huis kan ja of nee.
Oke, daar moeten we het voorlopig dan maar even mee doen.
Thuis gaat ma even een tukkie doen en ik ga weer bellen met de verzekering om ze op de hoogte te stellen van de nieuwste ontwikkeling. We spreken af dat we woensdag weer contact hebben als we weten wat de arts over de terugreis besluit.
Om 17.00u rijden we die dag voor de derde keer richting het ziekenhuis, er zit nu een andere bewaker maar zijn collega heeft hem ingelicht en we mogen weer op ons "eigen" plekje staan (in de tuin).
Tegen de tijd dat we van dit bezoek terug komen zijn de mannen ook al thuis en ze hebben het heerlijk gehad. Het zeilen was leuk,
het eiland was mooi, de BBQ was heerlijk en ze hebben zelfs schildpadden gezien met snorkelen. En ze hebben er ook allemaal een lekker kleurtje bij gekregen.
Na het eten, een paar boterhammen met ei, gaan we naar de familie om daar gezellig oud en nieuw te vieren. Volgens mij had ik het al een keer gezegd, maar de ouders van Barbara wonen op het Spaanse Water en hebben een schitterend uitzicht. Dus om 24.00u konden wij genieten van een vuurwerkshow;-))
We hebben een heerlijke avond gehad, al was het natuurlijk wel raar dat pa er niet bij was.
Rond 04.00u vonden we het welletjes en zijn we naar huis gegaan om ons bedje in te duiken. De rest was al eerder afgehaakt en lag al lekker te slapen. Weltrusten en tot morgen!
Feliz ana Nobo!!!
Vanmorgen lekker uitgeslapen, nou ja voor zover je 8.00u uit slapen kan noemen. Waar we de mannen (met name de oudste twee) thuis niet voor 10.30 hun bed uit krijgen, zitten ze hier toch echt zo vroeg op de bank.
Maar ach het is mooi weer en zo beginnen ze de dag lekker rustig met chatten met het thuisfront!!
Redmer en ik hebben hebben alvast wat boodschappen voor oudejaarsdag (lees bier en sterke drank;-)) Morgen hebben we daar geen tijd voor we gaan dan nl met de Jonalisa naar Klein Curacao!
Na de boodschappen lekker onze zwemkleding aangetrokken en richting de familie om daar de middag door te brengen. Ook zij hadden nog wat boodschappen nodig, dus terwijl Barbara en ik ons in de jacuzzi lieten zakken met een lekker koud biertje, gingen de mannen nog even de laatse boodschappen doen (perfecte taakverdeling)!
Maar blijkbaar genoten Barbara en ik iets te veel want op een gegeven moment hoorde we een harde knal. Ik riep nog oh leuk vuurwerk, maar Babara was alerter en had al snel door dat dit geen vurwerk was maar de pomp van de jacuzzie die was ontploft en in de brand stond. Op een houten steiger naast een houten huis is dit niet zo handig, dus wij gelijk de jacuzzie uitgezet en een emmer water over de pomp gegooid, waarna alles gelukkig weer veilig was.
De mannen waren ondertussen ook weer terug, dus dan maar met een biertje in de jacuzzie zonder bubbels.
Daarna zijn we lekker met zijn vieren een stuk gaan zwemmen in het Spaanse water, wat is het toch heerlijk als je zo woont. gewoon een gigantisch zwembad voor je deur, super gewoon.
Toen we net terug waren van onze zwemtocht kwam Chris eraan met de mededeling of we even naar oma wilde gaan want opa ging niet zo lekker.
Dus wij onze kleren aan en terug gelopen naar het appartement. Hier aangekomen bleek dat opa het flink benauwd had en pijn in zijn buik.
Omdat hij toch al een paar dagen niet lekker is besloten we de dokte te bellen.
Bij de receptie hadden ze niet echt een nummer voor handen en omdat het zondag was moest ze daar even naar op zoek. ondertussen heb ik de ouders van Barbara gebeld, want zij wisten wel een arts die ons kon helpen en idd binne een paar minuten stonden Barbara en W.J. aan de deur met een telefoonnummer van de arts. Ze had Barbara zoveel vragen gesteld die ze niet kon beantwoorden dat ik even terug moest bellen.
Na een kort maar duidelijk telefoongesprek werden we doorverwezen naar het ziekenhuis en de arts zou bellen dat we er aan kwamen.
Zo gezegd zo gedaan en bij aankomst in het ziekenhuis waren ze idd al op de hoogte en zat pa al snel op de EHBO.
Na een paar longfoto's en bloedprikken kreeg hij een bed en kon het wachten beginnen. En gewacht hebben we, we waren rond 15.30u in het ziekenhuis en om 23.30u vertrokken we zonder paps.
Er is een longonsteking geconstateerd, dit plus zjin kortademigheid, een koorts van 39,4 en zijn leeftijd deed de arts besluiten om hem voor een paar dagen op te nemen.
Helaas geen goed nieuws, maar hij is hier in goede handen. Het is een oud ziekenhuis en alles gaat in het Antiliaanse tempo, maar iedereen is even vriendelijk en behulpzaam en momenteel is dit gewoon het beste. Hij heeft een eigen kamer met airco, badkamer, koelkast en tv, dus hij ligt er goed bij, al hadden we hem liever gewoon thuis natuurlijk.
Vandaag moesten de mannen wederom vroeg hun bed uit 06.30u (vrij wil), want ze wilden de Christoffelberg beklimmen. En als je dat wil doen kan je dat het beste 's ochtends vroeg doen ivm de warmte.
Aangezien het bij ons vandaan een uurtje rijden is vertrokken ze dus om 07.00u;-( Max, Barbara, Alisa en ik hadden besloten dat we heel goed zonder deze ervaring konden en zijn pas rond half 10 vertrokken;-) richting Cas Abao Beach! Wij genieten alvast van zon, zee, vissen en natuurlijk een lekker drankje voordat de mannen zich na de klim bij ons voegen.
Het was zeer de moeite waard vonden ze, al viel het hier en daar toch wel een beetje tegen. Op sommige stukken, met name het laatste stuk, heb je echt handen en voeten nodig en goede schoenen zijn dan ook echt aan te raden + een flesje drinken.
Met honger en dorst ploften ze bij ons neer om dus maar gelijk wat te eten en te drinken te bestellen.
De rest van de dag hebben we lekker genoten van elkaars gezelsschap en weer hebben we schitterende vissen gezien onder water. Het maakt op Curacao niet uit waar je het water in gaat, overal kan je genieten van de onderwaterpracht!
Rond half 5 de boel maar weer bij elkaar geraapt en weer naar huis, waar we lekker pasta hebben gegeten.
Pa voelt zich nog steeds niet helemaal lekker, dus hebben ze weer een dagje bij het appartement doorgebracht. Ma zwemt 's ochtends haar baantjes in de zee en daarna gaan ze heerlijk op de ligstoel of in de hangmat van het zonnetje genieten. Ja ook zij komen de dag wel door;-)
Vandaag hebben we een heerlijke rustige dag gehad, nou ja de jongens moesten dan wel om 06.30 hun bedje uit, maar dat wilden ze zelf.
Ze hebben nl om 07.00u met Willem-Jan en Tobias afgesproken en gaan Barracuda vissen (beetje jammer dat deze nog niet wakker was;-))
Ze hebben er allemaal erg veel zin in en Twan heeft al de grootste ideeën over hoe groot ze wel niet kunnen zijn. Ik kan hier kort over zijn, ze waren misschien wel groot maar de mannen hebben niets gevangen, helaas. Ze hebben het wel erg naar hun zin gehad;-)
Wij hebben 's ochtends nog even boodschappen gedaan en daarna zijn we weer naar Willemstad gegaan. We hebben afgesproken met Barbara, WJ en kids en gaan bij Zus di Plasa lekker lokaal eten.
Sandra en Marco voor jullie een tip als je dit ook wilt doen; je moet gewoon gaan zitten, alles over je heen laten komen en genieten van de entourage, het eten is er heerlijk en het wachten waard!!
Daarna zijn we heerlijk neergestreken op een loungebank bij Zest bij Jan Thiel,
hier hebben we genoten van het water, het uitzicht en natuurlijk de Mojito's;-)
Rond 18.00u hebben we ons boeltje opgepakt en zijn we via de Pizzahut naar huis gereden.
Paps en mams hebben zich heerlijk vermaakt bij het appartement en doen het lekker rustig aan.
Vandaag waren we allemaal redelijk vroeg wakker, mijn momentjes alleen worden 's ochtends steeds korter;-)
Paps is gelukkig weer opgeknapt dus die kan weer meedoen;-)
Bezig met het Blog en foto's kwam W.J. binnen lopen, of we zin hadden om te snorkelen. Ja natuurlijk hadden we dat, het idee was om in de Caracasbaai te gaan snorkelen. Hier is ruim 25 jaar geleden een tug-boat (sleepboot) gezonken en het wemelt er van de vissen.
Dus wij alles inorde gemaakt, even langs pa en ma en toen richting Caracasbaai. Brood mee want de vissen schijnen uit je hand te eten (weet niet of ik dat wel zo leukvind;-))
Daar aangekomen gingen de mannen en Alisa eerst, Barbara en ik bleven lekker kletsen en op de spullen passen, het is nl niet handig om die onbeheerd achter te laten.
Na enige tijd kwamen Chris en Alisa terug, Alisa had iets aan haar teen wat behoorlijk zeer deed en ze was dan ook enorm verdrietig. Waarschijnlijk heeft ze op een soort koraal gestaan waardoor ze zo'n pijn had.
Barbara besloot daarop met Alisa terug te gaan zodat ze thuis kon kijken wat ze er aan konden doen.
Redmer en Twan waren ondertussen ook terug en waren helemaal enthousiast over wat ze hadden gezien; heel veel vis in allerlei soorten, maten en kleuren en ze eten gewoon uit je hand.
Tobias W.J. en Max kwamen enige tijd later uit het water en daarop ging ik met Redmer het water in om al dat moois te aanschouwen.
Mooi was het zeker, er zwemt daar echt veel vis, we hebben ook nog twee inktvissen zien zwemmen, zee-egels, trompet vissen zowel groot als klein, ja er was genoeg te zien.
Het wrak ziet er leuk uit, het is niet groot maar leuk om te boven te hangen.
Op een gegeven moment gaf Redmer mij de zak brood, maar ik vond het toch handiger dat hij eerst ging zodat ik kon zien wat er gebeurde.
Nou wat ik zag kon ik ook wel, toch....dat viel best wel mee?! Nou ik moet eerlijk zeggen dat de vissen dapperder waren dan ik, want toen er op een gegeven moment zoveel vis was dat ik ze ook ging voelen vond ik het toch ineens een stuk minder leuk, dus gewoon brood loslaten;-)
Eenmaal weer uit het water gingen Tobias, Twan en W.J. nog even terug het water in en daarna zijn we weer naar huis gegaan.
Alisa lag thuis heerlijk te slapen met haar zere voet in een emmer zout water, was wel schattig om te zien. We hebben nog lekker even wat gedronken voordat we terug gingen.
We hebben met paps en mams afgesproken dat we met ze naar Willemstad gaan. Zij hebben vandaag heerlijk bij het zwembad gelegen en lekker rustig aan gedaan.
Dus rond 16.15u vertrokken naar Willemstad, hier hebben we heerlijk de toerist uitgehangen. We zijn over een marktje gelopen, hebben de souvenirs winkels afgestruind en hebben van alles en nog wat foto's genomen.
De dag hebben we afgesloten met een etentje bij Indi’s Spice Bar bij het Riffort Village in Otrobanda. Je kan hier indiase gerechten eten, maar ook gewoon kip met patat en spareribs, dus voor ierdereen wat.
Daarna naar huis zodat de jongens op tijd naar bed kunnen, want die moeten er morgen vroeg uit.
Max, Chris en Twan gaan met Tobias en Willem-Jan nl Baracuda vissen, maar daarover morgen meer.
Vandaag tweede kerstdag zijn we uitgnodigd bij de familie Nagel (de ouders van Barbara).
Barbara komt mij om 09.30u ophalen om boodschappen te gaan doen voor de BBQ vanavond, Twan zetten we nog even af bij Tobias en Chris besluit gezellig mee te gaan.
Eerst nog even bij paps en mams langs en nu blijkt dat paps zich niet zo lekker voelt, waarschijnlijk te veel gegeten gisteren. Die ligt dus nog in bed in de hoop dat hij wat opknapt en zich snel beter gaat voelen.
Na de boodschappen gaan we naar de familie om alvast het eea voor te bereiden voor de BBQ, maar vooral om te genieten van de zon, zee en het water;-)
De oudes van Barbara wonen "op" het Spaanse water, de vader van Barbara heeft hier op een bestaand boothuis de woning gebouwd en het uitzicht is dan ook schitterend.
We gaan lekker varen en op een board achter de boot hangen, Yeah!!!!! Lekker water happen en klappen maken op de golven, heerlijk!
We weten niet wie er meer lol heeft, Willem-Jan die zo veel mogelijk golven probeert te pakken zodat wij dan klappend door het water gaan, of diegene die er achter hangt.
Maakt ook niet uit we genieten allemaal volop!!
Daarna lekker met een drankje op de vlonder opdrogen voordat we beginnen aan de burgers en de sate. Als alle voorbereidingen klaar zijn gaan Redmer en ik samen met Barbara en Willem-Jan nog een stuk varen, zodat we wat meer zien van het Spaanse water.
En weer kijken we onze ogen uit, wat is dit een heerlijke plek om te zijn! We varen even langs Limestone en fluiten naar Max, die reageert niet, maar later zal blijken dat hij het fluiten wel gehoord heeft (eitje;-))
Verder varen we nog langs Barbara Beach dit was vroeger een openbaar strand, maar sinds het Hyatt er zit niet meer. Het ziet er wel weer allemaal schitterend uit!
Omdat wij kleddernat zijn geworden van ons boottochtje lopen Redmer en ik even terug naar ons appartement om ons om te kleden.
Gelijk ook even bij pa en ma langs, paps voelt zich gelukkig wel beter, maar helaas niet goed genoeg om mee te gaan naar de BBQ. Zij eten een boterhammetje en blijven lekker thuis en wij gaan weer terug naar het Boothuis!
We hebben een heerlijke avond achter de rug, lekker gegeten gedronken en gelachen.
De kids gaan na het eten lekker een spelletje doen en op een gegeven moment horen we Twan heerlijk engels praten. De broer van Barbara is er ook met drie kinderen en zij spreken alleen maar engels, dus toen ik later tegen Twan zei dat we hem hadden horen praten zei hij; ik moest wel want anders verstaan ze me niet hahaha (eerder die avond zei ik nl ook al dat hij engels moest praten maar dat wilde hij niet).
We zijn weer een ervaring rijker, BBQ-en met de kerst, heerlijk ik denk dat we dat maar vaker gaan doen. Maar dan wel met hetzelfde klimaat en niet in de kou in ons kikkerlandje.
Familie Nagel, bedankt voor de gastvrijheid, we hebben er van genoten!!
Vandaag is het eerste kerstdag en dat is best wel raar!!! Geen kerstboom, geen kadootjes onder de boom, geen kerstontbijt:-(
Maar wel zon, zee en strand en kerstmuziek (dank je Chris;-))
We doen vandaag lekker rustig, iedereen komt druppelsgewijs zijn bed uit, eet eens wat drinkt eens wat, echt heel vervelend.
We kijken even bij pa en ma, ook die zijn ondertussen wakker en zijn lekker uitgerust.
We besluiten om beneden aan het strandje te gaan zitten, de temperatuur is hier momenteel zo'n 27 graden, het is een klein beetje bewolkt en het waait heerlijk (wanneer niet).
De mannen vermaken zich prima in de hangmat, met een reuze schaakspel of lekker in het water en wij liggen lekker op de strandbedjes, ja het is wel uit te houden zo!!
Paps en mams zijn ook opgestart en rond 13.00u besluiten we om met z'n allen naar Mambo Beach te gaan. We wilden eigenlijk eerst naar een ander strand, maar we wisten dan niet of daar ligbedden waren en dat is met pa en ma wel zo handig (en ik vind het zelf ook lekkerder).
We hebben genoten van een luie middag aan het strand onder de palmboom haha.
Af en toe even zwemmen, een drankje en een hapje, ja het was heerlijk en pa en ma vinden het fantastisch.
Wij kijken ook onze ogen uit, twintig jaar geleden (volgens Redmer 120 jaar) waren wij hier op huwelijksreis maar jeetje zeg wat is er ondertussen veel veranderd, met name bijgebouwd!!!
Waar er "vroeger" nog niets stond, behalve cactussen, staan nu hele appartementen complexen, restaurants, lounge bars etc...
De een nog mooier dan de ander, ja er is keus genoeg. Het appartementen complex waar wij toen hebben gelogeerd staat er nog maar heet nu alleen anders;-)
Echt leuk om te zien allemaal en dan is dit nog maar een stukje van het eiland, we zijn benieuwd naar de rest.
Rond 16.00u verlaten we het strand om weer naar huis te gaan, we kunnen ons dan nog even opfrissen en omkleden voordat we rond zessen richting Papagayo gaan voor ons kerstdiner.
We hoeven er pas om 19.00u uur te zijn, maar we gaan iets eerder zodat we van de ondergaande zon kunnen genieten voordat het helemaal donker wordt.
Pa en ma kijken hun ogen uit en ook wij genieten allemaal van de schoonheid en het uitzicht. Het is hier zo gaaf, dit kan echt wel wennen;-)
Nadat we van het uitzicht hebben genoten en de nodige foto's hebben gemaakt drinken we nog een drankje in de lounge bar voordat we aan tafel gaan.
Max heeft het zo allemaal eens even in zich opgenomen en heeft besloten dat dit een plek is die hij wil wil overnemen, nou Max wij zeggen DOEN!!!
Om 19.00u gaan we aan tafel en buigen we ons over het kert menu. Er is steeds een keuze uit twee (vlees of vis) en we hadden bij het bespreken al gezien dat er voor iedereen wat lekkers bij zat.
En lekker was het zeker, we hebben zitten genieten van een heerlijk chique 5 gangen diner.
Ja deze dag was er een met een gouden randje, we hopen dat er nog meer van dit soort dagen volgen!
We hebben allemaal heerlijk geslapen vannacht, sommigen waren alleen een beetje vroeg wakker. Maar als je dan op je balkon zit en de zon op ziet komen is dat echt geen straf.
We zijn lekker rustig gestart, met de boodschappen van Barbara een ontbijtje klaargemaakt voor pa en ma, zij zitten tegenover ons appartement dus dat is lekker makkelijk.
Wij ook even wat gegeten en dan op naar de supermarkt om de koelkasten te vullen, het is morgen tenslotte kerst dus er moet ingeslagen worden.
De mannen blijven lekker in het appartement en voordat wij boodschappen gaan doen rijden we even langs het huis van de ouders van Barbara.
Hier even kennis gemaakt en een bakkie koffie gedronken en dan toch echt naar de supermarkt (lees AH).
Met een supervolle kar konden we weer terug, maar voorlopig kunnen we de kerstdagen vooruit.
Thuis alles uitgepakt en wat gegeten om daarna even een bakkie te doen bij paps en mams. Zij hebben vandaag een pyjama dag en doen het lekker rustig aan en gelijk hebben ze. Dat hebben ze dik verdiend na zo'n lange reis.
Wij gaan met zijn vijven naar Barbara en Willem-Jan, de kids vermaken zich prima met vissen en zwemmen en wij kletsen weer wat af;-) Na een tijdje besluiten we om gezellig met zijn allen naar het strand te gaan en daar hebben we de middag doorgebracht met zwemmen, snorkelen, cocktails en biertjes drinken en Barbara en ik vooral met kletsen;-)
's Middags voordat we naar huis gaan nog even een restaurant besproken voor de eerste kerstdag, gelukkig is dat gelukt en hoeven we niet te koken.
's Avonds hebben we lekker stamppot andijvie gegeten, je had de gezichten van de jongens moeten zien hahaha, maar opa en oma vonden het heerlijk.
Na het eten gaan we ons klaar maken voor de kerstmis, we gaan er voor het eerst een bijwonen, maar tegen de tijd dat we moeten gaan haken er drie af, die zijn moe en duiken lekker hun bed in.
Dus met paps en mams de auto in, langs de familie van Deijck en richting Willemstad.
De kerstmis werd in de buitenlucht gehouden en ik moet zeggen het was een ervaring van eens maar niet weer, ach je moet alles een keer geprobeerd hebben. Paps en mams hebben er in ieder geval van genoten en hebben meegezongen uit volle borst.
Daarna weer lekker naar huis, nog even een drankje gedronken en toen was het ineens 02.30 een mooie tijd om naar bed te gaan.
Een heerlijke dag om te starten en we hebben er allemaal van genoten.
Morgen eerste kerstdag, we gaan nog even verzinnen wat we dan gaan doen;-)
Vanmorgen weer vroeg uit de veren, want om 07.15 werden we weer opgehaald door de taxi voor het laatste deel van onze reis.
We hopen dat het vandaag wat minder problematisch verloopt dan gisteren, dus aangekomen op het vliegveld eerst maar even langde service balie van American Airlines om ze van ons probleem op de hoogte te stellen.
We waren zo vroeg dat de computer nog opgestart moest worden, maar toch maar weer goed dat we vroeg waren, want ook deze keer klopte de nummers niet, maar dat kon deze mevrouw gelukkig zelf verhelpen. Dus na een half uurtje konden we in de rij gaan staan voor onze tickets.
Dit duurde best wel lang, dus wij opa en oma weer ergens op een bankje gezet met het ontbijt dat we hadden meegekregen van het hotel.
Na ongeveer 45 minuten waren we eindelijk aan de beurt en kon het inchecken beginnen.
Ondertussen bleek dat het vliegtuig een uur vertraging had en omdat de overstap dan misschien een haastklus zou worden hadden we voor de zekerheid maar twee rolstoelen besteld die dan bij aankomst in Miami klaarstaan.
Maar tjeetje wat waren ze bij het inchecken onredelijk streng, we weten dat je vragen krijgt als wie heeft je koffer ingepakt, heeft iemand je nog iets meegegeven etc...
Maar mijn ouders moesten die vragen zelf beantwoorden en aangzien ze geen letter engels spreken was ik zo vriendelijk om tolk te zijn.
Nou dat mocht dus niet mijn ouders moesten het zelf doen, met als gevolg dat ze dus een rode sticker op hun paspoort kregen en een label aan hun koffer, want ze waren dus echt een risico!!!!! KAN JE HET GELOVEN???? Het moet niet gekker worden.
Bij de gate zouden ze appart genomen worden en zou alles door de security nog eens extra gecheckt worden, echt te belachelijk voor woorden.
 |
| 2 criminelen |
Dus wij naar de gate, daar aangekomen werden ze omgeroepen of ze zich wilden melden en ja hoor ze werden meegenomen naar een aparte ruimte.
Hier moesten ze de handbagage inleveren, hun jas en schoenen uit doen en werden ze gefouilleerd. Bij mijn moeder mocht ik weer als tolk optreden waardoor alles soepel verliep, maar bij mijn vader werd dat geweigerd waardoor er het een en ander niet goed ging. Uiteindelijk mocht Redmer daar toch ook tolken:-((
Nadat de handbagage doorgespit was en alles uiteindelijk in orde bleek werden ze naar een aparte plekje gebracht waar ze konden wachten tot ze het vliegtuig inmochten. Wij mochten niet mee, want ook al was alles inorde ze bleven een gevalletje high risk. We hebben er maar om gelachen en een foto van deze criminelen gemaakt.
Uitendelijk zijn we met een half uurtje vertraging vertrokken dus dat viel nog best wel mee.
Aangekomen in Miami stond er een meneer op ons te wachten nee niet met de rolstoelen maar met de knaloranje priority tickets, zodat we nergens in de rij hoefde te wachten en op tijd zouden zijn voor onze aansluiting naar Curacao.
Dus helaas voor pa en ma moest weer flink de pas erin, maar gelukkig konden we hier een stuk met de monorail en dat scheelt weer.
Al met al waren we weer precies op tijd bij de gate en konden we weer gelijk boarden.
Yeah....het einde is in zicht.
Op Curacao kregen we een warm welkom, het weer was lekker en Barbara en Willem-Jan stonden ons met Tobias en Alisa op te wachten;-))
Het was goed ze weer te zien en na de nodige Hugs en Kisses hebben wij alles in de taxi gepropt (die stond ook op ons te wachten) en zijn we met zijn allen naar ons appartement gereden.
Daar hebben we nog gezellig met z'n allen een biertje gedronken (Barbara had een tas met boodschappen meegenomen;-) kon er nog wat gegeten worden en hebben we alvast een begin gemaakt met bijkletsen;-)
Joepie we zijn er, het was een aardige wereldreis met de nodige hindernissen maar daar denken we maar niet meer aan.
Al ga ik nog wel met Barbara een "mooie"mail opstellen voor American Airlines.
Weltrusten wij zijn moe;-)
Vanmorgen vroeg op; alle toilettassen inpakken, nog even de laatste dingetjes doen, opa en oma ophalen, want om 8.00u kwam de taxi voorrijden.
Deze brengt ons naar Brussel en daar vandaan zullen we naar Madrid vliegen. Er was geen drukte op de weg dus we waren mooi en ruim op tijd aanwezig ongeveer half 10.
En dat was achteraf maar goed ook, het idee was om alles met paps en mams rustig aan te doen, helaas liep het allemaal anders.
Toen we bij de incheck balie aankwamen stond er al een hele rij, maar omdat ik wilde weten of we ook bij de zuil onze tickets konden printen liep ik naar de mevrouw van de Business Class om dat te vragen. Oh zegt ze bent u familie Mouw met 7 personen? Ja kom maar want er zijn wat problemen met de tickets, maar dat maak ik inorde, geef me alleen even wat tijd. Nou die heeft ze gekregen van ons....ruim twee uur:-((
Wat was er nou aan de hand; in februari hebben wij al onze tickets geboekt via PriceLine, dit omdat het de helft scheelde met de prijs van andere aanbieders.
Tussentijds hebben we twee schedule changes gehad en daar is het ergens fout gegaan, want ze hebben de ticketnummers niet mee veranderd.
Dus we hadden wel geboekt, de dames van Iberia hadden vooruit gedacht en ook voor de vlucht al stoelen voor ons gereserveerd, alleen konden de tickets niet uitgeprint worden.
Dus na lang proberen en bellen en nog een keer proberen en nog een keer werden we doorverwezen naar de service balie. We hadden paps en mams ondertussen al op een paar stoelen geïnstalleerd en de jongens gingen gezellig bij opa en oma zitten.
Bij de service balie lukte het ook niet om de tickets te printen dus maar even bellen met American Airlines.
Nou vergeet dat even maar, maar uiteindelijk kreeg ze iemand te pakken die de goede nummers voor ons had.
Dus wij weer terug naar de incheck balie en daar ging het ineens vrij soepel, ticket 1 werd uitgeprint, ticket 2,3,4,5 en toen gebeurde er niets meer. Van de laatste twee tickets kwam de naam niet overeen met die van ons $%@*&^@
Dus weer bellen met de service balie, die weer bellen met American Airlines, maar dat duurde allemaal zo lang dat onze mevrouw zelf maar even naar de service balie ging, want de tijd begon nu toch wel te dringen.
Uiteindelijk kwam ze terug om de laaste twee tickets te printen maar.......toen hadden we geen twee stoelen meer maar nog maar 1 (blijven lachen;-))
Dit kwam omdat het boarden al begonnen was en stoelen die niet uitgeprint zijn worden vrijgegeven om de mensen die overgeboekt zijn aan boord te laten.
Onze mevrouw was nu woest en belde met de gate dat dit niet kon, zij was al de hele ochtend bezig geweest met "deze"groep en was heel duidelijk naar collega's geweest dat er van "die" stoelen afgebleven moest worden.
Helaas het mocht niet baten, met in iedere geval 6 van de 7 aan boord moesten we dit probleem bij de gate oplossen. Maar dan moesten we nu wel opschieten want de tijd begon nu toch echt wel te dringen:-(
Wij dus in de snelle wandelpas, voor zover dat gaat met twee mensen van 80 jaar en ik in de sprint stand. Maar mijn god wat is dat nog een kl... eind lopen.
Uiteindelijk kwam ik aan bij de balie van de gate, waar toch ook al een paar mensen stonden te wachten.
Ik had geen zin om in de rij te gaan staan om toe te kijken hoe alle tickets voor mijn neus werden weggegeven, dus ik ben met mijn boeltje naast de mensen gaan staan die op dat moment geholpen werden en heb demonstratief de hele stapel paspoorten en papieren op de balie gelegd.
Dit werkte en de mevrouw bij de gate was waarschijnlijk op de hoogte van onze situatie, want met de vraag of ik iemand van de groep van 7 was en dit met ja beantwoorde zei je; je zit aan boord hoor, maar ik moet eerst even dit afhandelen.
Prima neem je tijd zolang we allemaal maar mee kunnen.
Al het personeel van Iberia draaide op volle toeren door de fouten van American Airlines en iedereen liep verhit rond, was aan het bellen, stond boze passagiers te woord etc...
Maar op het moment dat de rest van de groep aan kwam lopen begon ze net aan mijn ticket;-))
Dus hup allemaal instappen, want het vliegtuig zou over tien minuten al vertrekken.
Aan boord bleek er iemand op mijn plek te zitten die toch ook een ticket had met hetzelfde stoelnummer $%#@&@%$ Mijn geduld werd toch wel erg op de proef gesteld.
De rest van de familie had ondertussen al plaatsgenomen en ik kon weer wachten tot de stewardes dit probleem had opgelost. Gelukkig moest die andere persoon veld ruimen voor mij en had ik uiteindelijk mijn stoel in het vliegtuig.
De vlucht verliep verder prima, zonder vertraging en aangekomen in Madrid hadden we ook vrij snel de koffers.
Buiten op zoek naar de taxi die ons naar het hotel zou brengen en ook hier hoefde we maar tien minuutjes op te wachten
In het hotel paps en mams op de bank in de lounge neergezet en ik naar de incheck balie.
Hello welcome, i see you have one double bedroom and one trippple bedroom, uh hoor ik dit nou goed....NEE we hebben twee double bedrooms en een tripple bedroom, kan er dan echt niets in een keer goed gaan. Maar gelukkig ook hier geen probleem er waren gelukkig nog kamers.
Nou met de kamers was niets mis die waren super, daar aangekomen hebben we pa en ma maar even geädviseerd om een tukkie te gaan doen, terwijl wij voor wat eten op pad zouden gaan, want onze pubers hadden honger;-)
's Avonds hebben we in het hotel nog heerlijk gegeten met zijn allen en daarna zijn we maar naar bed gegaan.
We willen vroeg op om op tijd op het vliegveld te zijn, voor het geval dat....!!
Alles is ingepakt en we zijn klaar om te vertrekken.
De koffers staan in de gang, de boel is aan kant, voor de beestjes wordt goed gezorgd...Ja we kunnen weg!!
Morgen om 08.00u komt de taxi ons ophalen om ons naar Brussel te brengen waar we dan (als alles goed is) om 12.00u vertrekken richting Madrid.
Hier pakken we een hotelletje om dan de volgende dag om 10.30u via Miami naar Curaçao te vliegen.
Nu zie ik sommige mensen al denken "jeetje wat een omweg" en dat klopt, maar het scheelt zoveel geld dat we het de moeite waard vinden en wie weet gaan we Madrid nog even in;-)
Dus we gaan zo lekker naar bed, zodat we heerlijk uitgerust aan onze reis kunnen beginnen.
Wordt vervolgd!!
Ja hoor het aftellen is begonnen, over iets meer dan twee weken reizen we met zijn allen af naar Curacao.
We gaan daar heerlijk Kerst en Oud en Nieuw vieren en wat het zo bijzonder maakt is dat paps en mams ook mee gaan (en dat op 80-jarige leeftijd).
Barbara en Willem-Jan komen ook vanuit Florida en logeren bij de ouders van Barbara. Wij hebben op loopafstand van de familie twee appartementen gehuurd bij Limestone Holiday, zodat we de deuren bij elkaar plat kunnen lopen en Twan gewoon heerlijk aan de boemel kan met zijn vriend Tobias en zijn zusje Alisa. Tobias heeft al genoeg ideeën om met Twan te gaan doen, dus dat gaat vast en zeker een gezellige boel worden.
De laatste voorbereidingen zijn we aan het treffen. Zo moesten er nieuwe Esta verklaringen aangevraagd worden omdat we via Miami vliegen, de taxi die ons naar Brussel Airport brengt is geregeld, de laatste zomerkleding is besteld (dat is best moeilijk in de winter, maar niet onmogelijk hahaha).
Voor Ziva hebben we ook een goed opvangadres gevonden, zij mag bij haar mama en grote zus gaan logeren, dus ook daar hoeven we ons geen zorgen om te maken.
De kerstkado's zijn ook besteld, onderweg of al in gedeeltes afgeleverd. Nu maar hopen dat alles op tijd geleverd wordt, anders moeten er nog dingen nagestuurd worden!
Ja we kijken er enorm naar uit en kunnen niet wachten tot het zover is, maar gelukkig gaat de tijd snel;-)
